Սա մեր ներկա վիճակն է 2018-ից սկսած։
Վարկաբեկված, արժանապատվությունը կորցրած, ստորացված ու գետնված, բայց գունավոր հեղափոխության արդյունքներով բավարարված ու հետ բերելիք «թալանի» սպասումով։
Ատոմացված՝ համայնքներից կտրված, եսակենտրոն ու նյութապաշտ և ամբողջապես կեղտի մեջ տապակված։
Չափազանցնո՞ւմ եմ։ Միգուցե, բայց հարցրեք օտարներին, թե ինչպես են վերաբերվում արժանապատվությունը կորցրածներին։ Զարմանքով ու նողկանքով, որ հազարամյա ազգը հենց այնպես՝ պատմական մեկ ակնթարթում կարող է կորցնել արդարության ու արժանապատվության զգացումը և խորասուզվել ստորին ու անվայել կրքերի մեջ։
Ի՞նչ անել։ Բարձրանալ ու ազատվել կեղտից։ Հետևել անձնական հիգիենային։
Գոնե առաջին քայլով մաքրել սեփական բակը, լսարանը, հիմարկը, ընկերությունը բազմացած պիղծ առնետներից, որոնք կրծում են մեր ազգային ու ավանդական բուն արժեքները և տարածում անտանելի կեղտ ու գարշահոտություն։
Անտանելի է, տիկնայք և պարոնայք:
Արտակ Հովսեփյան